I’m Gonna Murder My Baby is een moordnummer uit 1954 van bluesmuzikant Pat Hare, waarop hij een heavy metal gitaarriff avant la lettre laat horen. Het is een morbide titel want in 1963 vermoordde Hare daadwerkelijk zijn vrouw. Hij schoot niet alleen haar dood, maar doodde ook de politieagent die naar het incident kwam aangesneld.
Bluesgitarist
Auburn “Pat” Hare was een bluesgitarist en speelde elektrische gitaar. Kenmerkend voor zijn spel was de grove, vervormde en agressieve stijl. Hij speelde in de jaren ’50 in de de begeleidingsband van tal van bluesgiganten als Howlin’ Wolf, James Cotton, Bobby Bland, Rosco Gordon en Little Junior Parker.
Luister bijvoorbeeld naar Cotton Crop Blues van James Cotton uit 1954. Het is Hare die de gitaarsolo voor zijn rekening neemt. Heerlijke gemene vervormde powerchords. Een bijzonder prestatie, want er waren nog geen fuzz-pedalen en stompboxen. Hare deed het allemaal door de volumeknop van zijn versterker zo hoog mogelijk te draaien, waardoor de luidspreker praktisch ontplofte!
I’m Gonna Murder My Baby
In mei 1954 nam Hare I’m Gonna Murder My Baby op. Het was een cover van Cheating And Lying Blues van Doctor Layton uit 1941.
Moordnummer op de plank
Hare maakte er een geheel eigen versie van gaf de track een andere titel. Hare had dit nummer graag als single willen uitbrengen, maar de platenbaas vond het niet geschikt. Maar het was veel te heftig en zou niet verkopen. Dus bleef het nummer op de plank liggen. Pas in 1976 op een bootleg van het Redita-label. En in 1982 verschijnt het nummer op een verzamel box met Sun Records opnames.
Muddy Waters
Hare gaat door met zijn carrière en blijft spelen. Van 1957 tot in 1963 maakte hij deel uit van de band van bluesheld Muddy Waters en zijn gitaarwerk is te horen op verschillende sessies en albums, waaronder de albums Muddy Waters Sings Big Bill en Live At Newport 1960. Bekijk hieronder de live beelden met natuurlijk Hare in actie op de gitaar.
Dronken
Hare is een geweldige gitarist, maar hij drinkt nogal. En als hij dronken is, wordt hij gewelddadig en agressief. Om deze reden wordt hij vlak na Live at Newport ontslagen. Hij was net even te vaak dronken. Hij vertrekt, maar wordt later toch weer gevraagd om mee te spelen.
Fantastisch moordnummer
Maar in 1963, hij speelt nog bij Muddy Waters, komt er een eind aan zijn muzikale loopbaan. In het moordnummer I’m Gonna Murder My Baby beschreef hij zijn toekomst.
I’m gonna murder my baby
Yes, I’m gonna murder my baby
(Judge, you oughta know)
Yes‚ I’m gonna murder my baby
Don’t do nothing but cheat and lie
In december 1963 haastte een politieagent zich naar een adres in Minneapolis na een melding van huiselijk geweld tussen Hare en zijn vriendin. Toen de agent het huis binnenging, ontdekte hij dat Hare de vrouw had neergeschoten. Vermoedelijk in paniek draaide Hare zich om naar de politieagent en schoot hem dood. De andere agenten schieten Hare neer en een arrestatie volgt. Hare overleefd zijn verwondingen en zijn vriendin sterft een maand later. In februari 1964 wordt Hare veroordeeld tot levenslang.
Gevangenis
De dubbele moord betekende het eind van zijn muzikale carrière. Hij moest naar de gevangenis, waar hij de laatste 16 jaar van zijn leven doorbracht. Hare stopte met drinken, ging bij de AA en bleef wel muziekmaken. Hij speelde hij in de gevangenisband Sounds Incarcerated, waar hij jazz, country, blues en rock ‘n’ roll ten gehore bracht aan zijn medegevangenen. Hieronder zie je hem samen met zijn band in actie.
Later mocht de band zelfs de gevangenis verlaten om concerten te geven en hij trad zelfs weer een keertje op met Muddy Waters. In 1980 overlijdt Pat Hare in de gevangenis aan longkanker.
Luister hieronder naar het fantastische moordnummer I’m Gonna Murder My Baby.
Meer blues
Ik verzamel blues en heb heel wat bluesplaten, cd’s en muziekboeken in de kast staan. Ik koop ze bij kringloopwinkels, platenbeurzen en op online handelspagina’s als Marktplaats. Zo nu en dan zet ik ze te koop in de Boekenblues Shop. Bekijk hieronder de laatste 3 toevoegingen.
Bronnen: Ondergewaardeerde liedjes, Sing Out, Sunday Blues
